G Night

G Night nie ma działania odurzającego. Mówiąc najprościej, zawarty w składzie wyciąg z szyszki chmielu to nie piwo. Związki zawarte w chmielu, m.in. lupulina, humulon i lupulon, często stosowane są w suplementach diety oraz lekach ziołowych w celu łagodzenia objawów stresu, lęku i bezsenności. Formuła G Night nie zawiera alkoholu i nie wprowadza w stan upojenia natomiast ułatwia zasypianie i poprawia jakość snu.

G Night nie zawiera alkoholu, nie ma działania odurzającego, a substancje zawarte w jego składzie nie są uznawane za psychoaktywne. Zalecamy aby nie przekraczać dziennej dawki oraz monitorować indywidualną reakcję organizmu. Jeśli po zażyciu suplementu odczuwasz senność, zmniejszoną koncentrację lub inne objawy, które mogą wpływać na zdolność do bezpiecznego prowadzenia pojazdu, lepiej unikać prowadzenia samochodu. Zalecamy suplementację na noc, przed snem, aby uniknąć potencjalnych skutków ubocznych, takich jak senność, w ciągu dnia.

G Night, którego oryginalna formuła zawiera wyciągi z ashwagandhy, szyszek chmielu i liści melisy najlepiej stosować wieczorem, aby wykorzystać uspokajające właściwości i wspierać lepszą jakość snu. Suplementacja na przykład na godzinę przed planowanym snem może pomóc zrelaksować się i ułatwić zasypianie.

G Night, którego formuła zawiera wyciągi z ashwagandhy, szyszek chmielu i liści melisy może powodować łagodną senność i wprowadzać w stan odprężenia, ale nie powinien wywoływać silnego otumanienia typowego dla farmakologicznych leków nasennych, włącznie z odczuwaniem senności, zmęczenia i otumanienia w ciągu następnego dnia po zażyciu. Co ważne, suplementy diety są zazwyczaj bezpieczniejsze do długotrwałego stosowania i mają mniejsze ryzyko uzależnienia. Zawsze warto monitorować swoje reakcje i skonsultować się z lekarzem, jeśli masz jakiekolwiek obawy.

Formuły G można łączyć, pod warunkiem, że ich działanie jest komplementarne, a składniki się wzajemnie uzupełniają. Warto dopasować je do indywidualnych potrzeb, wprowadzać stopniowo i monitorować reakcję organizmu, najlepiej po konsultacji z lekarzem.
Przykłady bezpiecznych połączeń:

1. G COVER + G ACTIVE
   Dlaczego: G COVER wspiera odporność (Reishi, echinacea, imbir), a G ACTIVE zwiększa energię i wydolność fizyczną (żeń-szeń, chaga, kordyceps). Te formuły działają na różne układy organizmu, wzajemnie się uzupełniając, co może zwiększyć odporność i poziom energii jednocześnie.
2. G COVER + G FOCUS
   Dlaczego: G COVER wzmacnia odporność, podczas gdy G FOCUS wspiera koncentrację i pracę mózgu (żeń-szeń, chaga, różeniec górski). To połączenie jest korzystne w okresach intensywnej pracy umysłowej, gdy potrzebne jest wsparcie układu immunologicznego.
3. G COVER + G NIGHT
   Dlaczego: G COVER poprawia odporność, a G NIGHT działa uspokajająco i wspiera sen (ashwagandha, chmiel, melisa). Takie połączenie może wspomóc regenerację i odpoczynek organizmu, jednocześnie dbając o układ immunologiczny.
4. G DIGEST + G COVER
   Dlaczego: G DIGEST wspiera układ trawienny (ostropest, rumianek, melisa, mięta), co może dodatkowo poprawić przyswajanie składników odżywczych z G COVER, wspierającego odporność. Te formuły nie mają składników, które mogłyby kolidować.
5. G DIGEST + G NIGHT
   Dlaczego: G DIGEST reguluje pracę układu pokarmowego, a G NIGHT wspomaga relaksację i sen. Połączenie to może być korzystne dla osób cierpiących na problemy trawienne, które nasilają się przez stres i brak snu.
6. G EASY + G DIGEST
   Dlaczego: Obie formuły zawierają melisę, co wzmacnia działanie uspokajające. Gotu Kola i ashwagandha zawarte w G EASY wspierają układ nerwowy, a ostropest i kminek zawarte G DIGEST poprawiają funkcjonowanie układu trawiennego, co tworzy kompleksowe wsparcie organizmu.

Formułę adaptogenną G NIGHT należy spożyć w ciągu trzech miesięcy po otwarciu. Produkt należy przechowywać w temperaturze pokojowej, w sposób niedostępny dla małych dzieci. Chronić przed światłem i wilgocią.

1. Ahmad M, Saleem S, Ahmad AS, Ansari MA, Yousuf S, Hoda MN, Islam F, 2005. Neuroprotective effects of Withania somnifera on 6-hydroxydopamine induced Parkinsonism in rats. Hum Exp Toxicol, 24, 137-147.
2. Bhatnagar M, Sisodia SS, Bhatnagar R, 2005. Antiulcer and antioxidant activity of Asparagus racemosus Willd and Withania somnifera Dunal in rats. Ann NY Acad Sci, 1056, 261-278.
3. Bhattacharya SK and Muruganandam AV, 2003. Adaptogenic activity of Withania somnifera: an experimental study using a rat model of chronic stress. Pharmacol Biochem Behav, 75, 547-555.
4. Choudhary MI, Yousuf S, Nawaz SA, Ahmed S, Atta ur R, 2004. Cholinesterase inhibiting withanolides from Withania somnifera. Chem Pharm Bull (Tokyo), 52, 1358-1361.
5. Dhuley JN, 2001. Nootropic-like effect of ashwagandha (Withania somnifera L.) in mice. Phytother Res, 15, 524-528.
6. Gogte VVM, 2000. Ayurvedic Pharmacology and Therapeutic Uses of Medicinal Plants. Bharatiya Vidya Bhavan, Mumbai.
7. Indian Ministry of Health and Family Welfare, 2001. The Ayurvedic Pharmacopoeia of India. Government of India, Ministry of Health and Family Welfare, Department of Indian Systems of Medicine and Homeopathy, New Dehli, India.
8. Kapoor LD, 1990. Handbook of Ayurvedic Medicinal Plants. CRC Press, Boca Raton.
9. Khan B, Ahmad SF, Bani S, Kaul A, Suri KA, Satti NK, Athar M, Qazi GN, 2006. Augmentation and proliferation of T lymphocytes and Th-1 cytokines by Withania somnifera in stressed mice. Int Immunopharmacol, 6, 1394-1403.
10. Kumar A and Kalonia H, 2007. Protective effect of Withania somnifera Dunal on the behavioral and biochemical alterations in sleep-disturbed mice (Grid over water suspended method). Indian J Exp Biol, 45, 524-528.
11. Mills S and Bone K, 2000. Principles and Practices of Phytotherapie: Modern Herbal Medecine. Churchill Livingstone, London, Edinburgh.
12. Mishra LC, Singh BB, Dagenais S, 2000. Scientific basis for the therapeutic use of Withania somnifera (ashwagandha): a review. Altern Med Rev, 5, 334-346.
13. Naidu PS, Singh A, Kulkarni SK, 2006. Effect of Withania somnifera root extract on reserpine-induced orofacial dyskinesia and cognitive dysfunction. Phytother Res, 20, 140-146. 661
14. Pole S, 2006. Ayurvedic Medicine: The Principles of Traditional Practice. Churchill Livingstone, London, Edinburgh.
15. Rege NN, Thatte UM, Dahanukar SA, 1999. Adaptogenic properties of six rasayana herbs used in Ayurvedic medicine. Phytother Res, 13, 275-291.
16. Shah PC, Trivedi NA, Bhatt JD, Hemavathi KG, 2006. Effect of Withania somnifera on forced swimming test induced immobility in mice and its interaction with various drugs. Indian J Physiol Pharmacol, 50, 409-415.
17. Sharma PC, Yelne MB, Dennis TJ, 2000. Database on Medical Plants used in Ayurveda. Central Council for Research in Ayurveda & Siddha, New Dehli.
18. Singh B, Chandan BK, Gupta DK, 2003. Adaptogenic activity of a novel withanolide-free aqueous fraction from the roots of Withania somnifera Dun. (Part II). Phytother Res, 17, 531-536.
19. Sitaram B, 2006. Bhavaprakasa of Bhavamisra: Original Text Along With Commentary and Translation: Including Nighantu Portion. Chaukhambha Orientalia, New Delhi.
20. Vinutha B, Prashanth D, Salma K, Sreeja SL, Pratiti D, Padmaja R, Radhika S, Amit A, Venkateshwarlu K, Deepak M, 2007. Screening of selected Indian medicinal plants for acetylcholinesterase inhibitory activity. J Ethnopharmacol, 109, 359-363.
21. Williamson EM, 2002. Major Herbs of Ayurveda. Churchill Livingstone, London, Edinburgh.
22. Zhao J, Nakamura N, Hattori M, Kuboyama T, Tohda C, Komatsu K, 2002. Withanolide derivatives from the roots of Withania somnifera and their neurite outgrowth activities. Chem Pharm Bull (Tokyo), 50, 760-765.
23. Rasool M, Varalakshmi P.Immunomodulatory role of Withania somnifera root powder on experimental induced inflammation: An in vivo and in vitro study. Vascul Pharmacol. 2006 Jun;44(6):406-10. Epub 2006 May 18
24. E/S/C/O/P Monographs, The Scientific Foundation For Herbal Medicinal Products, Second Edition Completed Revised And Expanded, Thieme, 2003, p. 309
25. Blumenthal M et al., eds. The Complete German Commission E Monographs. Austin, Texas, American Botanical Council, 1998.
26. ESCOP / Commissione E/ PDR for herbal medicines
27. British Herbal Pharmacopoelia. Brithsh Herbal Medicine Association & Scientific Committee, 1983.
28. Schiller H, Forster A, Vonhoff C, Hegger M, Biller A, Winterhoff H. Sedating effects of Humulus lupulus L. extracts. Phytomedicine 2006;13:535-41.
29. Bisset NG, Wichtl M (Editors), „Herbal Drugs and Phytopharmaceuticals”, second edition, 2001, medpharm GmbH Scientific Publishers, Stuttgart, Germany
30. Herbal Remedies/ Heilpflanzen, Version 5, 2003, medpharm GmbH Scientific Publishers, Stuttgart, Germany.
31. Blumenthal M, „The Complete German Commission E Monographs”, 1998, American Botanical Council, Austin, Texas, USA
32. Blumenthal M, Goldberg A, Brinckmann J, 2000. Herbal Medicine: Expanded Commission E Monographs. American Botanical Council, Austin, TX.
33. Cerny A and Schmid K, 1999. Tolerability and efficacy of valerian/lemon balm in healthy volunteers (a double-blind, placebo-controlled, multicentre study). Fitoterapia, 70, 221-228.
34. ESCOP (The European Scientific Cooperative on Phytotherapy), 2003. ESCOP Monographs: The Scientific Foundation of Herbal Medicinal Products. Thieme, Stuttgart.
35. Kennedy DO, Scholey AB, Tildesley NT, Perry EK, Wesnes KA, 2002. Modulation of mood and cognitive performance following acute administration of Melissa officinalis (lemon balm). Pharmacol Biochem Behav, 72, 953-964.
36. Kennedy DO, Wake G, Savelev S, Tildesley NT, Perry EK, Wesnes KA, Scholey AB, 2003. Modulation of mood and cognitive performance following acute administration of single doses of Melissa officinalis (Lemon balm) with human CNS nicotinic and muscarinic receptor-binding properties. Neuropsychopharmacology, 28, 1871-1881.
37. Kennedy DO, Little W, Scholey AB, 2004. Attenuation of laboratory-induced stress in humans after acute administration of Melissa officinalis (Lemon Balm). Psychosom Med, 66, 607-613.
38. Kennedy DO, Little W, Haskell CF, Scholey AB, 2006. Anxiolytic effects of a combination of Melissa officinalis and Valeriana officinalis during laboratory induced stress. Phytother Res, 20, 96-102.
39. Schwander J and Mann C, 1999. The pupil unrest index as a measure of sleep restoration in patients with psychophysiological insomnia.
40. WHO (World Health Organization), 2002. WHO Monographs on Selected Medicinal Plants. WHO, Geneva.
41. ESCOP (European Scientific Cooperation Phytotherapy) Monographs. Melissae folium: melissa leaf. 2003; 1-5.
42. WHO Monograph. Folium Melissae. WHO monographs on selected medicinal plants, Vol. 2, 2002.